انسان از تمامي لذت هاي روي زمين به وجد مي ايد و دوست دارد انها را تجربه كند. ولي

اگر هر انساني وجدان داشته باشد مي داند كه برخي از لذت ها با تمام خوشي و لذتي كه

براي انسان به همراه دارند نبايد انجام شوند. و اين چنين است كه انسان با يك وجدان

سالم در محكمه وجودي خودش تسليم مي شود و از رسيدن به برخي از لذت ها دست مي

كشد.تا از غل و زنجير پشيماني كه مي تواند تا اخرين لحظات انسان را اسير كند رهايي

يابد!و اين لذتي است كه از هر چيزي شيرين تر و دوست داشتني تر است!!!